Σπερματέγχυση

Η πιο συνηθισμένη μέθοδος της σπερματέγχυσης είναι η ενδομήτρια. Το σπέρμα του συζύγου ή του δότη επεξεργάζεται κατάλληλα με διάφορα θρεπτικά υλικά και  φυγοκεντρείται πριν την έγχυση του.

Στην ομόλογη σπερματέγχυση χρησιμοποιούμε σπέρμα του συζύγου ή του συντρόφου, ενώ στην ετερόλογη σπερματέγχυση το σπέρμα προέρχεται από δότη.Στην σπερματέγχυση καταφεύγουν τα ζευγάρια όταν υπάρχει πρόβλημα στην τραχηλική βλένα,διαταραχές στην κινητικότητα και τον αριθμό των σπερματοζωαρίων καθώς και όταν η γυναίκα δεν εχει κανονικούς κύκλους.

Οι ιατρικές ενδείξεις για ετερόλογη σπερματέγχυση είναι:η αζωοσπερμία, η ασπερμία,η σοβαρή ολιγο-ασθενο-τερατοσπερμία, γενετικές νόσοι,η παραπληγία και τα αντισπερμικά αντισώματα.

Τα ποσοστά επιτυχίας κυμαίνονται στο 13%  περίπου και εξαρτώνται από την αιτία της υπογονιμότητας, από την ηλικία του ζευγαριού, τη διάρκεια της υπογονιμότητας, καθώς και από την ποιότητα του σπέρματος και οπωσδήποτε από την καλή προετοιμασία του κύκλου.

Η σπερματέγχυση μπορεί να γίνει σε φυσικό κύκλο αλλά κα με χορήγηση φαρμάκων για διέγερση των ωοθηκών. Η ωοθηκική διέγερση, η καλή παρακολούθηση με υπερηχογραφικό και ορμονικό έλεγχο του ή των ωοθυλακίων, καθώς και η ανάπτυξη του ενδομητρίου θα μας κατευθύνουν στο να διαλέξουμε τον κατάλληλο χρόνο για τη σπερματέγχυση.

Πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος της πολύδημης κύησης σε κύκλους πρόκλησης ωορρηξίας με φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών.