Παθήσεις Μήτρας

Η υπερπλασία του ενδομητρίου είναι ένα συχνό παθολογικό εύρημα και μπορεί να προέλθει από υπερβολική έκκριση οιστρογόνων, από διάφορες εστίες ή από τη χορήγηση φαρμάκων. Άλλη αιτία είναι επίσης ή ανωορρηξία. Το ενδομήτριο εμφανίζεται πεπαχυμένο.

Η υπερπλασία του ενδομητρίου συνοδεύει τους ενδομήτριους πολύποδες, τα ινομυώματα και την αδενομύωση ορισμένες φορές. Η κακοήθεια είναι δυνατόν να συνοδεύει την υπερπλασία. Η διάγνωση της υπερπλασίας γίνεται πάντα με διαγνωστική απόξεση για να αποκλεισθεί η παρουσία κακοήθειας, ενώ ορισμένες φορές δρα και θεραπευτικά.

Οι πολύποδες του ενδομητρίου είναι καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται σαν προσεκβολές και το πιο συνηθισμένο σύμπττωμά τους είναι η αιμόρροια από τον κόλπο. Η διάγνωση μπορεί να γίνει με διακολπικό  υπερηχογράφημα αλλά επιβεβαιώνεται με την υστεροσκόπηση. Η απόξεση ή η υστεροσκόπηση συνιστά τη θεραπεία εκλογής.

Ινομυώματα είναι οι πιο συνήθεις καλοήθεις όγκοι της μήτρας. Μπορεί να είναι ενδοτοιχωματικά, υπορρογόνοια ή υποβλεννογόνοια. Τα ινομυώματα αυξάνονται σε μέγεθος κατά τη διάρκεια της κύησης λόγω των υψηλών οιστρογόνων. Τα ινομυώματα μπορούν να εκφυλιστούν, καθώς και μπορεί να δημιουργήσουν επασβέστωση.

Υπάρχει κίνδυνος κακοήθους σαρκωματώδους εξαλλαγής σε συχνότητα 0,5-1 % (1/200). Η διάγνωση τίθεται με γυναικολογική εξέταση και ενδοκολπικό υπερηχογράφημα. Μπορούν να προκαλέσουν μηνορραγίες ή μητρορραγίες και να οδηγήσουν σε αναιμία την ασθενή, ενώ μερικές φορές οδηγούν σε υπογονιμότητα ή παθολογική έκβαση της εγκυμοσύνης. Η θεραπεία συνίσταται στην αφαίρεση των ινομυωμάτων λαπαροσκοπικά ή με λαπαροτομία, καθώς και με υστεροσκόπηση.

Αδενομύωση είναι μία καλοήθης πάθηση της μήτρας, η οποία εμφανίζεται σαν μία υπερπλασία διάχυτα ή εντοπισμένη έκτοπου ενδομήτριου ιστού μέσα στο μυομήτριο. Τα συμπτώματα είναι: μηνομητρορραγίες, αυξανόμενη δυσμηνόρροια, αύξηση του μεγέθους της μήτρας, η οποία είναι μαλακή. Συνήθως γίνεται υστερεκτομή ή αφαίρεση της αδενομύωσης με λαπαροσκόπηση ή λαπαροτομία.

Ο καρκίνος του ενδομητρίου είναι πιο συχνός σε γυναίκες μεγάλης ηλικίας μετά την εμμηνόπαυση. Η εμφάνιση άτυπης αιμόρροιας δια του κόλπου είναι το πιο σύνηθες σύμπτωμα. Η διάγνωση μπαίνει με βιοψία που λαμβάνεται με απόξεση ή υστεροσκόπηση. Η θεραπεία γίνεται με υστερεκτομή και αμφοτερόπλευρη σαλπιγγεκτομή και ανάλογα με το στάδιο μπορεί να χρειαστεί και ακτινοθεραπεία.