Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση είναι μία χρόνια, καλοήθης πάθηση κατά την οποία ενδομητρικός ιστός αναπτύσσεται σε διαφορετικά μέρη του σώματος της γυναίκας, όπως στις ωοθήκες, σάλπιγγες, περιτόναιο. Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, εστίες ενδομητρίου εντοπίζονται στην ουροδόχο κύστη, στο έντερο αλλά και στους πνεύμονες.

Τα αίτια της ενδομητρίωσης παραμένουν αδιευκρίνιστα. Πιθανολογείται πως το ενδομήτριο κατά την έμμηνο ρύση παλινδρομεί από τις σάλπιγγες και εμφυτεύεται στο περιτόναιο. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση προκύπτει λόγω μεταπλασίας υπολειμματικού εμβρυϊκού ιστού.

Το πλέον συχνό σύμπτωμα είναι ο πόνος. Πόνος πριν και κατά την διάρκεια της περιόδου, μερικές φορές έντονος πόνος στη περιοχή της λεκάνης, πόνος στη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και πολλές φορές γαστρεντερικές ενοχλήσεις όπως πρήξιμο ή δυσκοιλιότητα.

Η διάγνωση τίθεται με το υπερηχογράφημα, τη μαγνητική τομογραφία και τη λαπαροσκόπηση. Η μέτρηση του CA-125  έχει περιορισμένη αξία.

Η θεραπεία εκλογής είναι η λαπαροσκόπηση με την οποία αφαιρούνται τα ενδομητριώματα (σοκολατοειδείς κύστεις). Καυτηριάζονται οι εστίες της νόσου και λύονται πιθανές συμφύσεις. Ωστόσο μετά τη λαπαροσκόπηση μπορεί να χρειαστεί συμπληρωματική θεραπεία με GnRH ανάλογα ή αντισυλληπτικά για να αποφύγουμε τις υποτροπές.

Η υπογονιμότητα είναι γνωστόν ότι σχετίζεται με την ενδομητρίωση. Οι μηχανισμοί με τους οποίους η ενδομητρίωση  επηρεάζει τη γονιμότητα δεν είναι σαφείς. Πιθανολογείται ότι δημιουργεί συμφύσεις στα γύρω όργανα εμποδίζοντας εν μέρει τη λειτουργία τους, εμφανίζονται προβλήματα ωοθηλακιορρηξίας και τροποποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Πάντα υπάρχει κίνδυνος να υποτροπιάσει η ενδομητρίωση ακόμη και μετά από χειρουργική επέμβαση. Επομένως οι γυναίκες που θέλουν να τεκνοποιήσουν πρέπει άμεσα να προσπαθήσουν μετά την θεραπεία της ενδομητρίωσης.